เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 5. ปัญจกวาร
ภิกษุณีประกอบด้วยองค์ 5 ไม่ถือนิสัยแล้ว ควรอยู่ได้ คือ

1. รู้อุโบสถ 2. รู้อุโบสถกรรม
3. รู้ปาติโมกข์ 4. รู้ปาติโมกขุทเทส
5. มีพรรษาครบ 5 หรือมีพรรษาเกิน 5

ภิกษุณีประกอบแม้ด้วยองค์อื่นอีก 5 ไม่ถือนิสัยแล้ว ไม่ควรอยู่ คือ

1. ไม่รู้ปวารณา 2. ไม่รู้ปวารณากรรม
3. ไม่รู้ปาติโมกข์ 4. ไม่รู้ปาติโมกขุทเทส
5. มีพรรษาหย่อน 5

ภิกษุณีประกอบด้วยองค์ 5 ไม่ถือนิสัยแล้ว ควรอยู่ได้ คือ

1. รู้ปวารณา 2. รู้ปวารณากรรม
3. รู้ปาติโมกข์ 4. รู้ปาติโมกขุทเทส
5. มีพรรษาครบ 5 หรือมีพรรษาเกิน 5

ภิกษุณีประกอบแม้ด้วยองค์อื่นอีก 5 ไม่ถือนิสัยแล้ว ไม่ควรอยู่ คือ
1. ไม่รู้อาบัติและอนาบัติ
2. ไม่รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก
3. ไม่รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ
4. ไม่รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่วหยาบ
5. มีพรรษาหย่อน 5
ภิกษุณีประกอบด้วยองค์ 5 ไม่ถือนิสัยแล้ว ควรอยู่ได้ คือ
1. รู้อาบัติและอนาบัติ
2. รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก
3. รู้อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ
4. รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่วหยาบ
5. มีพรรษาครบ 5 หรือมีพรรษาเกิน 5

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :473 }


พระวินัยปิฎก ปริวาร [เอกุตตริกนัย] 5. ปัญจกวาร
ว่าด้วยโทษในกรรมไม่น่าเลื่อมใส เป็นต้น
กรรมที่ไม่น่าเลื่อมใสมีโทษ 5 อย่าง คือ
1. ตนเองก็ติเตียนตน
2. ผู้รู้ทั้งหลายใคร่ครวญแล้วก็ติเตียน
3. กิตติศัพท์อันชั่วย่อมขจรไป
4. หลงลืมสติตาย
5. หลังจากตายแล้ว ย่อมไปเกิดในอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
กรรมที่น่าเลื่อมใสมีอานิสงส์ 5 อย่าง คือ
1. ตนเองก็ไม่ติเตียนตน
2. ผู้รู้ทั้งหลายใคร่ครวญแล้วก็สรรเสริญ
3. กิตติศัพท์อันดีย่อมขจรไป
4. ไม่หลงลืมสติตาย
5. หลังจากตายแล้ว ย่อมไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์
กรรมที่ไม่น่าเลื่อมใสมีโทษแม้อื่นอีก 5 อย่าง คือ
1. ผู้ที่ยังไม่เลื่อมใสย่อมไม่เลื่อมใส
2. บางพวกที่เลื่อมใสแล้วกลับแปรเป็นอื่นไป
3. ไม่เป็นอันทำตามคำสอนพระศาสดา
4. ชนรุ่นหลังย่อมไม่ยึดถือเป็นแบบอย่าง
5. จิตของเขาไม่เลื่อมใส
กรรมที่น่าเลื่อมใสมีอานิสงส์ 5 อย่าง คือ
1. ผู้ที่ยังไม่เลื่อมใสย่อมเลื่อมใส
2. ผู้ที่เลื่อมใสแล้วย่อมเลื่อมใสยิ่งขึ้นไป
3. เป็นอันทำตามคำสอนพระศาสดา
4. ชนรุ่งหลัง ย่อมยึดถือเป็นแบบอย่าง
5. จิตของเขาย่อมเลื่อมใส

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :474 }